Uzun zamandır bu kupaya doğru yolculuk ediyorum. ilk onun gibisini gördüm Victoria ve Albert Müzesi ben çoçukken. Orada çok fazla porselen var, özellikle de nimflerle süslenmiş yaldızlı ve gösterişli Alman porselenleri, bu yüzden bu beyaz bardağın saflığı benim için inanılmaz derecede güçlüydü.
Dünyanın her yerindeki müzelerde beyaz porselen aramaya devam ettim, özellikle bunun gibi erken beyaz Meissen kapları. Beyazın hayatımda nasıl sabit kaldığına dair bir tür otobiyografi olan yeni kitabımı bu fincan elimde olmadan yazamayacağımı hissettim, bu yüzden bir tane aldım. Bonham’lar. Şimdi seyahatlerimde topladığım tüm diğer porselenlerle birlikte rafta.
Batıda porselenin gelişimi büyük keşif hikayelerinden biridir. Kimse nasıl yapılacağını bilmiyordu, bu yüzden tüm porselenler Japonya veya Çin’den geldi. Ancak 18. yüzyılın başında Dresden’de, Güçlü Augustus adlı büyük bir hükümdar, takıntılı bir koleksiyoncuydu ve porselen yapmak için bir formül bulana kadar 10 yıl boyunca bir simyager ve bir filozofu bir kalede kilitli tuttu.
Çok küçükken tencere yapmaya başladım. İlkim beş yaşındayken beyaz bir kaseydi. Hayatta ne yapmak istediğinizi bu kadar erken bilmek sanırım oldukça garip, ancak hayatlarında her zaman müziği olan insanlarla sık sık karşılaşıyorsunuz. Sadece benim için tencere oldu.
Dokunsallık benim için çok önemli. Bir şeyin nasıl hissettirdiğini bilmek hoşuma gidiyor. Meissen çay fincanı olağanüstü çünkü hiçbir ağırlığı yok. Onun yanında rafta, William Cookworthy’nin bir ton ağırlığındaki erken dönem İngiliz porseleni var.
Koleksiyon biriktirmek anlamında biriktirmiyorum ama ihtiyacım olduğunu hissettiğim şeyleri alıyorum. Rafımdaki tüm nesneleri bir Meissen parçasına veya bir Çin ürününe ihtiyacım olduğunu hissettiğim için satın aldım. Yakınınızda nesnelerin olmasıyla ilgili olan şey, sizi odakta tutmalarıdır.
Her zaman bir antikacıya bakacağım. Böyle bir olasılık duygusu var. Dünyada kaybolmuş bir şeyi keşfedebilirsiniz.
En sevdiğim buluntulardan biri, 25 yıl önce Etiyopya ile Somali arasındaki sınırda seyahat ederken aldığım eski bir Çin çömleğiydi. Bir tüccarın evindeydi ve heyecanla ne kadar inanılmaz olduğunu söylediğimi hatırlıyorum – bu noktada fiyat yaklaşık 25 kat arttı.
İşimde her zaman geçmişin tamamen iç içe geçtiğini hissettim. Kısmen soğuk ortaçağ papaz evlerinde büyümekten geliyor ve kısmen de maddi bir duygu. Porselen kendi içinde 1000 yaşında ama aynı zamanda tamamen çağdaş. Enstalasyonlarımı Waddesdon gibi eski yerlerde çalıştırmayı seviyorum. Şu anda olanlara tamamen takıntılıyken tarihin çok farkındayım.
İlk Yorumu Siz Yapın